De Afsluitdijk bedwongen

Na een nacht met nog veel regen en wind begint de ochtend vriendelijk. Na het ontbijt en het inpakken wachten we in de hal van het hotel tot de tijd is gekomen om naar de veerboot te gaan die ons terug brengt naar het vasteland. Stipt om twaalf uur gaat driemaal de scheepshoorn en vertrekt de boot. Die is ditmaal volgeladen met van de herfstvakantie terugkerende eilandbezoekers. Bij de afvaart zien wel als donkere wolken die zich samenpakken en die het eiland dat we achterlaten is een mooi zonlicht plaatst.

Om half twee komen we aan in Harlingen en begint het fietsen richting Noord-Holland. Tot het begin van de afsluitdijk fietsen we langs de buitendijkse kant, die grenst aan de Waddenzee. Het is mooi weer en we hebben een zacht briesje in de rug. Het pedaleren in een aangenaam tempo van 16-20 km/h kost dan ook geen inspanning.

Kijken we in de achteruitkijkspiegel dan zien we een inktzwarte lucht die onze kant uitkomt. Gelukkig blijft het droog tot we de eerste spatjes regen voelen als we voor de verplichte foto even bij het Lelymonument stoppen. Maar dan hebben we het grootste stuk van de dijk weer achter ons gelaten en fietsen we al snel Den Oever binnen. Hier stoppen we nog even voor een Huzarenslade, een bakje friet en koffie bij de Smularia.

Op de afgesproken tijd bellen we aan bij Geertje Monsma, ons overnachtingsadres waar we als lid van de stichting ‘Vrienden op de Fiets’ geboekt hebben. We worden hartelijk ontvangen met thee en we wisselen verschillende fietservaringen uit.

Dan is het tijd om te gaan eten. Dat worden twee flinke borden spaghetti, resp. Bolognese en Carbonara bij La Dolce Vita.

Gewapend met een zaklantaarn wandelen we in het aardedonkere buitengebied terug naar B&B De Wijde Blik (die de geest verruimt).

Morgen gaat de tocht langs de kust met bestemming Egmond.